 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Шкло разьдзяляе мяне і сьвет
І плача калі ідзе дождж
І сьмяецца калі сьвеціць сонца
Шкло не пускае да мяне птушак і машкату
Але заўсёды пускае сьвятло і цемру
Часта шкло ўяўляе сябе небам
У якога адабралі ня толькі Млечны Шлях
Але і зорку Венэру
На якую любяць глядзець паэты
Шкло з гэтае прычыны злое
Але маўклівае
Шкло гатова ў любую хвілю
Рассыпацца на тысячы аскалёпкаў
Але гэтага яно і баіцца
Бо тады празь яго ня будуць
Праходзіць як праз мытню да мяне
Сьвятло і цемра
Бо тады аскалёпкі шкла
Зьмяце ў кучу сварлівы дворнік
І лаючыся занясе на сьметню
Таму шкло палахлівае
І баіцца мяне
Але найбольш баіцца хлапчукоў
Якія гуляюць зь мячыкам
І б’юць пустыя пляшкі аб камень
На якім аскалёпкі шкла
Сьвецяцца як апошнія промні
Вячэрняга сонца
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
